شکلات خوشبخت

شکلات‌ها هم خوشبخت می‌شوند اگر سرنوشتشان به حرم امام‌رضا(ع) گره بخورد.

داشتم می‌رفتم حرم که سر راه، پسرعمه را دیدم. همان اول احوال‌پرسی، شکلاتی از جیبش درآورد و تعارف کرد. گرفتم و در جیبم گذاشتم، لابه‌لای «شکلات‌های حرمی». بعد، مُشتی از آن شکلات‌های متبرک به‌ش دادم که هم خودش بخورد و هم برای خانواده ببرد.

هنوز از ورودی شیخ طوسی وارد حرم نشده بودم که چادرمشکی دخترکوچولو چشمم را گرفت. نمی‌شد از کنار آن صحنه بی‌شکلات گذشت. دستم را که از جیب درآوردم صحنۀ جالبی دیدم: از بین یک مشت شکلات حرمی، شکلات پسرعمه خودش را به دستم رسانده بود.

خوش به حالت، شکلات خوشبخت! شدی اولین شکلات خادمانۀ این هفته، آن‌هم شب میلاد امام‌هادی(ع).