عمه!

سلام‌های پایان‌خدمت را در صحن انقلاب دادم و راهیِ بست بالاخیابان شدم. در آن ازدحام ایام نوروز، ناگهان حواسم چسبید به گفت‌وگوی پسرک شش‌هفت‌ساله با پدرش:

– بابا! از این‌ها برای عمه ببریم شفا پیدا کنه.
– مگه عمه چه‌شه شفا پیدا کنه؟!
– دیوونه‌ست!
– دِهه!
– خودت همیشه می‌گی دیوونه‌ست، دیوونه‌ست، دیوونه‌ست!
– من بگم تا تو، خیلی فرق می‌کنه. می‌فهمی؟!

۱۰ فروردین ۱۴۰۱