قیامت ازدحام، ازدحام قیامت
سپتامبر 30, 2012 در 17:04 توسط احمد عبدالهزاده مهنه
برای رسیدن به بست شیخ حرّ عاملی و خدمت در کشیک فوقالعادۀ روز میلاد آقا علیبنموسیالرضا علیهماالسلام، باید از شلوغی صحن انقلاب میگذشتم. بهحسب عادت همیشگی، هنگام عبور ذکر «یا الله» گرفتم تا ازدحام زائران سروسامانی پیدا کند: «آقاجون یا الله! خواهرم یا الله! بفرمایید تو(ی) مسیر نمونید. یا الله!» به احترام لباس نوکری، و نه بهخاطر فضیلت آدمی که در آن خزیده بود، راه پیش رویم باز میشد و عبورم را آسان میکرد. سه جوان تهرانی هم از فرصت استفاده کردند و پشت سرم راه افتادند و «یا الله»گویان، هی میگفتند: «حاجآقا! یا الله بگو ما هم رد شیم!» و خلاصه با این ترفند خودشان را خیلی زود تا ورودی صحن آزادی رساندند.
در آن قیامت ازدحام، یاد ازدحام قیامت افتادم و آرزو کردم در روزی که «لِکُلِّ امْرِئٍ مِنهُم یَومَئِذٍ شَأنٌ یُغنیهِ»، پشت سر آقایمان امامرضا علیهالسلام، راه برایمان باز شود و به پشتوانۀ پشت محکم ایشان، ما هم اهل بهشت شویم.