گلاب حضرت

در ایام کرونازدۀ دهۀ کرامت، کشیکم به پایان رسیده بود. دوستی از کشیک شب، کنارم نشست و کلی لطف و تشویق نثار کبوتر حرم کرد. بعد، ازم خواست وقتی می‌خواهد برای افشاندن گلاب حضرت به‌میان زائران برود، ازش چند عکس بگیرم تا دست‌کم برای «پشت ماشین»، عکس درخوری داشته باشد!

حس کارگردانی‌ام گل کرد و ازش خواستم گلاب بپاشد تا قطره‌هایش به چشم بیاید و عکس هنری‌تر شود. چند بار گلاب فشاند؛ اما نتیجۀ دلخواه من به دست نمی‌آمد. دست آخر گفت: «ولش کن. حروم مِشه گلابا.»

او نگران حیف‌ومیل‌شدن گلاب حضرت بود و من در بند عکس‌بازیِ خودم!

۸ تیر ۱۳۹۹