سلطان و گدا

پندار تو این است که خیلی چیزها در عالم، اتفاقی است. گمان می‌کنی که آی‌فیلم بدون دخالت دست‌های ناپیدا، تصمیم گرفته سلطان و شبان را بازپخش کند. هیچ فکرش را نمی‌کنی که خدا اراده کرده این سریال را بهانه کند تا دلی به امام‌رضا(ع) گره بخورد. هیچ گمان نمی‌کنی که قرار است در صحن جامع رضوی، ایوان باب‌الکاظم(ع) به‌خدمت ایستاده باشی تا عموعلی از تربت‌حیدریه پیامک بزند:

– سلام. سرطان برابر با چه ماهی است؟

– سلام علیکم. ماه تیر.

– تشکر آقای دکتر.

– سلامت باشید آقای معلم. لابد سلطان و شبان می‌بینید. من هم سلطان و گدا می‌بینم در حرم امام‌رضا علیه‌السلام.

– التماس دعا.

– چشم. شما هم دعا کنید.

پ.ن. در سریال سلطان و شبان، کاتب دربار وقایع‌نگاری‌اش را با چنین جمله‌هایی آغاز می‌کند: امروز دویّم ماه سرطان است.

• کبوتر حرم