احمد عبداله‌زاده مهنه 
اشکیات 
24 سپتامبر, 2021
چند هفته بود که در لحظه‌های خدمت و زیارت، یک قطره اشک هم بر گونه‌ام نازل نمی‌شد. خشک‌سالیِ چشم لابد از خشک‌حالی دل آب می‌خورد. جلوی دفتر نعیم رضوان به خدمت ایستاده بودم و دل‌شورۀ همین قحطیِ اشک را داشتم…….
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات 25 اکتبر, 2019
آسایشگاه، کشیک بعد از اربعین و تذکر آیین‌نامه‌ایِ یکی از مسئولان بخش به من: ـ ماسک چرا زده‌ای؟ ـ سرما خورده‌ام. کربلا بودم. ـ نکند صدق محاسن نداری!
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات 8 نوامبر, 2018
دل‌تنگ از پایان خدمتی دل‌چسب در موکب «حسین، عشق بین‌المللی» در بین‌الحرمین نجف و کربلا، دل‌خوش بودم به خدمت دوباره در بارگاه ارباب مهربانم امام‌رضا علیه‌السلام؛ آن‌هم شب چهل‌وهشتم، شهادت رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله و امام‌حسن مجتبی علیه‌السلام. اما گرفتاری و کم‌توفیقی،……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات 2 نوامبر, 2018
سال ۱۳۶۲، مامان دست احمدکوچولوی شش‌ساله را گرفت و برد برای ثبت‌نام در کلاس آمادگی: تربت‌جام، خیابان المهدی. گفتند: «جا نداریم.» مامان اصرار کرد: «شما را به‌خدا! حتی حاضر است روی طاقچه بنشیند. خیلی دوست دارد بیاید کلاس.» نشد که……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات 22 نوامبر, 2017
فیهِ شِفاءٌ لِلنّاسِ: چه در عسل، چه در حرم! سوغات زیارت اربعین امسال از کربلا، پاهای تاول‌زده بود: نه مثل کاروان اسرای کربلا، تاول‌زده از خار مغیلان و ریگ بیابان و نیزه‌های شکسته و دشنه‌های نشسته و شعلۀ خیمه‌های سوخته،……