احمد عبداله‌زاده مهنه 
نوروزیات 
۵ فروردین, ۱۳۹۷
چه باید کرد از دست این قورمه‌سبزی که آه حسرت خلقی عظیم را در حرم به آسمان می‌برد! شاید یک راهش این باشد که مطایبه‌ای کنی و حواس زائر را ببری به جایی که حسرت غذای حضرت، آن‌هم این سبز……
احمد عبداله‌زاده مهنه نوروزیات ۱ فروردین, ۱۳۹۷
تا امروز شاخ ندیده بودم! البته شاخ اینستاگرام! صحن غدیر در آستانۀ آخرین نماز جماعت سال ۱۳۹۶ قفل شد. همراه چند مرد دیگر، گیر افتادم پشت آخرین صف نماز خواهران. یکی از مردان جوان اصرار می‌کرد که جمعیت را بشکافد……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۶ بهمن, ۱۳۹۶
روز کشیک، یکی از دوستانم پیامکی فرستاد و در شعرگونه‌ای، من را «پاسبان حریم رضا» خواند. شاعر نیستم؛ ولی در جوابش نوشتم: نه من پاسبان حریم رضا حریم رضا پاسبان من است به بی‌مهری من ندارد نظر نوازشگر مهربان من……
احمد عبداله‌زاده مهنه اشکیات ۲۴ دی, ۱۳۹۶
ساعت چهار عصر که برگشتم آسایشگاه، خبرِ شبکۀ خبر داشت شعله می‌کشید: روح دریانوردان سانچی در ستونی از دود، از آبیِ دریا به آبی آسمان پر کشید. خبر، آرامش حرمی‌ام را طوفانی کرد. ثواب خدمت ناچیز آن روزم را در حرم……
احمد عبداله‌زاده مهنه فیلمیات ۹ دی, ۱۳۹۶
خدمتی دیگر از کبوتر حرم: پاسخ به استفتائات رضوی!
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱ آذر, ۱۳۹۶
فیهِ شِفاءٌ لِلنّاسِ: چه در عسل، چه در حرم! سوغات زیارت اربعین امسال از کربلا، پاهای تاول‌زده بود: نه مثل کاروان اسرای کربلا، تاول‌زده از خار مغیلان و ریگ بیابان و نیزه‌های شکسته و دشنه‌های نشسته و شعلۀ خیمه‌های سوخته،……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۷ آبان, ۱۳۹۶
همین است دیگر: کسی که کنترل خودش را در دست نداشته باشد، باید هم کِنِفت شود! برام تعیین پاس کردند: پله‌برقی صحن هدایت. کنترل پله‌برقی را هم دادند دستم تا اگر لازم شد، ازش استفاده کنم. اول صبح بود و……
احمد عبداله‌زاده مهنه شکلاتیات ۱۳ مهر, ۱۳۹۶
زیاد در حرم می‌بینمش. شیرین می‌زند. سراغ خادم‌ها می‌رود و به‌اصرار، شکلات می‌خواهد. به یکی‌دو تا هم قانع نمی‌شود: ـ یکی دیگه هم بده! یکی دیگه! روزی توی بست شیخ طوسی به تورم خورد و همۀ شکلات‌های جیبم، شاید بیست‌سی……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۶ شهریور, ۱۳۹۶
هرکسی کِرمی دارد دیگر. من هم کرم موبایل دارم! معمولاً این کرم در حرم بیشتر به جنب‌وجوش درمی‌آید. آخر، می‌خواهم لذت‌های حرمی‌ام را هرچه زودتر با شما هم در میان بگذارم. از سر پاس می‌رسم آسایشگاه: خسته و کوفته، صبحانه‌ام……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۶ شهریور, ۱۳۹۶
گاهی در حرم امام‌رضا علیه‌السلام واژه‌هایی نو و متفاوت روزیِ آدم می‌شود؛ مثل کبوتربارون. از سر پاسم در ورودیِ رواق دارالحجه آمدم آسایشگاه. دوستان میزبان، صبحانه را ردیف کرده بودند و با لبخند و خداقوت ازمان پذیرایی می‌کردند. طبق معمول……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۱ شهریور, ۱۳۹۶
همه باید در حرم امام‌رضا علیه‌السلام نرم باشند؛ خیلی نرم. چه رفتار و گفتار خادم‌ها، چه چوب‌پرشان. قبل از کشیک فوق‌العادۀ روز پیش از میلاد امام‌رضا علیه‌السلام، رفتم برای خودم چوب‌پر خریدم. هم دم عید، چوب‌پر نو دستم می‌گرفتم و……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲ شهریور, ۱۳۹۶
عصر چهارشنبه، ۱شهریور۱۳۹۶ و اول ذی‌الحجه، در بست شیخ طبرسی خدمت می‌کردم و عنایت می‌جستم. دو جوان شاد و شنگول به‌طرفم آمدند. لهجه‌شان به جنوبی می‌زد: ـ آقا! افتخار می‌دی یه عکس باهاتون بگیریم؟ ـ خواهش می‌کنم. فقط زود بگیر……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱ شهریور, ۱۳۹۶
گاهی امام‌رضا علیه‌السلام معجزه می‌کند تا هدیه‌های متبرکش روزیِ ویرجینیا شود. ******** نمی‌دانم اسمش را چه بگذارم: پیرغلام، همیشه‌خادم، پدیدۀ نوکری، آچارفرانسۀ حرم، وقف خدمت، وردست حضرت…؟ بیست‌وچند سال است که هر روزِ خدا می‌آید حرم برای نوکری. همۀ سوراخ‌سُنبه‌های……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱۲ مرداد, ۱۳۹۶
شاید فقط در حرم امام‌رضا(ع) پیش بیاید که کسی لالایی نخواند و بگوید لا لا لا لا! توی بست شیخ طبرسی قدم می‌زدم به‌خدمت که زائری عراقی به‌م گفت ویلچر می‌خواهد. به‌ش گفتم باید صبر کند تا دوستان امداد زائر……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱۱ مرداد, ۱۳۹۶
در قطار مشهدتهران نشسته‌ام: به‌سوی مصاحبه‌ای شغلی که شاید تهران‌نشینم کند. مکان مصاحبه و محل کار هم در سعادت‌آباد است؛ آن بالابالاها! دوسه ساعت پیش، رفتم حرم برای زیارت و خداحافظی و اشک پشت‌پا. روبه‌روی گنبد آقا زار زدم: «سعادت‌آباد……
