احمد عبداله‌زاده مهنه 
همه‌چیات 
۲۳ آذر, ۱۳۹۹
پای ایوان نقاره‌خانه داشتم جمعۀ خادمانه‌ام را به شب پیوند می‌زدم. در میانۀ نقارۀ عصرگاهی، دو جوان‌مرد جویا سراغم آمدند و پرسیدند: «فلسفۀ این نقاره‌زدن چیست؟» توضیح دادم: «علاوه بر شب و روزهای شادی و هنگام شفاگرفتن بیماران، هر روز……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۲ آذر, ۱۳۹۹
اولین بار بود که در ورودیِ بخش نعیم رضوان به خدمت ایستاده بودم. از خوش‌رفتاریِ خادمان جوان این بخش نوپا واقعاً لذت می‌بردم. در همین حال، صدای دستگاه شماره‌ده در اتاق صدور دعوت‌نامه، حسابی به وجدم آورد: «شمارۀ… یکصد و………
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱۷ آبان, ۱۳۹۹
روز میلاد امام‌رضا علیه‌السلام، رواق امام‌خمینی پر شده بود. نرده گذاشته بودیم تا نماز ظهر و عصر تمام شود و رفت‌وآمد به حالت عادی برگردد. گاه‌به‌گاه چند زائر اجازۀ عبور پیدا می‌کردند؛ مثلاً کسانی که برای وضو از رواق بیرون……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۶ تیر, ۱۳۹۹
کرونا حرم را خلوت کرده و خدمت خلوت، هم حوصله‌سربر است و هم مجالی برای گفتگو با خود. در سومین کشیکِ پس از قرنطینۀ حرم، خدمت‌گاهم بالای پله‌برقیِ پارکینگ یک بود. دوسه روز بود که یادگیری زبان اسپانیایی را با……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۶ تیر, ۱۳۹۹
خواب مانده بودم و از کل کشیک، فقط دو ساعت نصیبم شده بود؛ آن‌هم کنج باغ رضوان. رسیدم آسایشگاه و پس از چای و استراحت، گرم صحبت شدم با شکوری؛ هم‌کشیک هم‌مسیرم که در راه برگشت، من را هم به……
احمد عبداله‌زاده مهنه اشکیات ۲۴ تیر, ۱۳۹۹
همان اولین کشیک پس از قرنطینۀ حرم، عودسوزبه‌دست پای ایوان نقاره‌خانه ایستاده بودم. چند جوان رعنا به‌طرفم آمدند. دلتنگی امانشان را بریده بود و به‌دنبال راهی به ضریح می گشتند: «حاج‌آقا! از کجا می‌شه بریم توو؟» پرسیدم: «کدوم توو؟» و……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۴ تیر, ۱۳۹۹
علاوه بر آن مشمای پر از اسپند، یک بطری کوچک را هم از اسپند پر کردم و توی جیب کتم گذاشتم. اولین کشیکم بود پس از آزادیِ حرم از دست قرنطینۀ کرونا. عودسوزم باید آباد می‌بود و دود اسپند را……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱۵ تیر, ۱۳۹۹
در ایام کرونازدۀ دهۀ کرامت، کشیکم به پایان رسیده بود. دوستی از کشیک شب، کنارم نشست و کلی لطف و تشویق نثار کبوتر حرم کرد. بعد، ازم خواست وقتی می‌خواهد برای افشاندن گلاب حضرت به‌میان زائران برود، ازش چند عکس……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱۵ تیر, ۱۳۹۹
مادرم گاهی به‌م می‌گوید: «تو گنجشک‌روزی هستی مادرجان! با این‌همه این‌در و آن‌در زدن، چیزی گیرت نمی‌آید!» ******** عصر هفدهم ماه رمضانی که کرونا علاوه بر دهان، دست و پای مردم را هم بسته بود، داشتم در بستِ به‌ظاهر بی‌زائرِ……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱۵ تیر, ۱۳۹۹
کرونا خدمتمان را محدود کرده بود: یک پاس سه‌ساعته به‌جای سه پاس دوساعته. صبح، ایستاده بودم به انتظار مرکبی که برساندم حرم تا از ساعت نُه تا دوازده، به خدمت بایستم؛ اما خدمات اتوبوس‌رانی هم محدود شده بود و از……
