احمد عبداله‌زاده مهنه 
همه‌چیات 
۷ فروردین, ۱۴۰۰
آخرین کشیکم در سال ۱۳۹۹ هم اسپندنشان شد. در باب‌السلام، برای زائرانی عود و اسپند می‌سوزاندم که تنگنای کرونا، تنگ فشرده بودشان و دل‌تنگی‌شان را دوچندان کرده بود. هرکسی می‌رسید، صلواتی می‌فرستاد و التماس‌دعایی می‌گفت و تن و جانش را……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱۰ بهمن, ۱۳۹۹
داشتم کتابی دربارۀ روان‌شناسی را می‌ویراستم که رسیدم به این بند: افرادی که شخصیت مهرطلب در آن‌ها پررنگ است، همیشه در حال خدمت‌کردن افراطی هستند. این افراد با خدمت‌کردن، در واقع نیاز درونی خودشان را ارضا می‌کنند. نیاز به تأییدشدن،……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱۰ بهمن, ۱۳۹۹
پای ایوان نقاره‌خانه ایستاده بودم. پیرمرد اصفهانی از کنارم رد شد و چیزی گفت که فقط «آخوند نشی»اش را شنیدم. ـ چی نشم حاج‌آقا؟! ـ الهی دچاری آخوند نشی! کوچیک آ بزرگش! ـ الهی آمین! الهی آمین! ۲۶ دی ۱۳۹۹
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۳ آذر, ۱۳۹۹
پای ایوان نقاره‌خانه داشتم جمعۀ خادمانه‌ام را به شب پیوند می‌زدم. در میانۀ نقارۀ عصرگاهی، دو جوان‌مرد جویا سراغم آمدند و پرسیدند: «فلسفۀ این نقاره‌زدن چیست؟» توضیح دادم: «علاوه بر شب و روزهای شادی و هنگام شفاگرفتن بیماران، هر روز……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۲ آذر, ۱۳۹۹
اولین بار بود که در ورودیِ بخش نعیم رضوان به خدمت ایستاده بودم. از خوش‌رفتاریِ خادمان جوان این بخش نوپا واقعاً لذت می‌بردم. در همین حال، صدای دستگاه شماره‌ده در اتاق صدور دعوت‌نامه، حسابی به وجدم آورد: «شمارۀ… یکصد و………
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱۷ آبان, ۱۳۹۹
روز میلاد امام‌رضا علیه‌السلام، رواق امام‌خمینی پر شده بود. نرده گذاشته بودیم تا نماز ظهر و عصر تمام شود و رفت‌وآمد به حالت عادی برگردد. گاه‌به‌گاه چند زائر اجازۀ عبور پیدا می‌کردند؛ مثلاً کسانی که برای وضو از رواق بیرون……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۶ تیر, ۱۳۹۹
کرونا حرم را خلوت کرده و خدمت خلوت، هم حوصله‌سربر است و هم مجالی برای گفتگو با خود. در سومین کشیکِ پس از قرنطینۀ حرم، خدمت‌گاهم بالای پله‌برقیِ پارکینگ یک بود. دوسه روز بود که یادگیری زبان اسپانیایی را با……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۶ تیر, ۱۳۹۹
خواب مانده بودم و از کل کشیک، فقط دو ساعت نصیبم شده بود؛ آن‌هم کنج باغ رضوان. رسیدم آسایشگاه و پس از چای و استراحت، گرم صحبت شدم با شکوری؛ هم‌کشیک هم‌مسیرم که در راه برگشت، من را هم به……
احمد عبداله‌زاده مهنه اشکیات ۲۴ تیر, ۱۳۹۹
همان اولین کشیک پس از قرنطینۀ حرم، عودسوزبه‌دست پای ایوان نقاره‌خانه ایستاده بودم. چند جوان رعنا به‌طرفم آمدند. دلتنگی امانشان را بریده بود و به‌دنبال راهی به ضریح می گشتند: «حاج‌آقا! از کجا می‌شه بریم توو؟» پرسیدم: «کدوم توو؟» و……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۲۴ تیر, ۱۳۹۹
علاوه بر آن مشمای پر از اسپند، یک بطری کوچک را هم از اسپند پر کردم و توی جیب کتم گذاشتم. اولین کشیکم بود پس از آزادیِ حرم از دست قرنطینۀ کرونا. عودسوزم باید آباد می‌بود و دود اسپند را……
