احمد عبداله‌زاده مهنه 
همه‌چیات 
۱۷ شهریور, ۱۴۰۰
در آخرین کشیک ماه محرّم، کرونا پاس‌هایمان را یک بار دیگر سه‌ساعته کرده بود: به‌جای دوازده ساعت، فقط سه ساعت به خدمت بایستیم و از همان‌جا برگردیم خانه، بی‌ناهار. البته من جزو گروهی بودم که همچنان دوازده‌ساعته کشیک می‌آمدند. پاس……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱۱ مرداد, ۱۴۰۰
دیدار خودت که هیچ، دیدار گدای تو هم عالمی دارد. ***** بالاسر پله‌برقیِ پارکینگ یک به خدمت ایستاده بودم؛ همان‌جا که نیم‌نمایی از گنبد در انتهای بست شیخ بهایی پیداست و دلبری می‌کند. زائری سراغم آمد و گرم صحبت شدیم…….
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۳۱ تیر, ۱۴۰۰
ظهر عرفه، پیش از روانه‌شدن به کشیک فوق‌العاده، رفتم سر یخچال تا خوردنی‌ای گیر بیاورم و ته‌بندی کنم. ظرف گوجه و خیارشور از آن گوشه به‌م چشمک زد. آه از نهاد برآوردم و گفتم: «فقط جای کالباسش خالی است!» بعد……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۳۱ تیر, ۱۴۰۰
نماز جماعت دارالمرحمه تمام شده بود. پای پله‌برقی ایستاده بودم تا خروج خواهران زائر را سامان دهم. خانم زائری وسط پله‌برقی رو به من کرد و گفت: – مسئول این قسمت شمایید؟ – بله، تا حدودی. – خب در حریم……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۳۰ تیر, ۱۴۰۰
نماز جماعت دارالمرحمه تمام شده بود. پای پله‌برقی ایستاده بودم تا خروج خواهران زائر را سامان دهم. خانمی عراقی سراغم آمد، با یکی از مُهرهای سنگی دوران پساکرونا در دست. ازم پرسید اجازه دارد برای تبرک ببردش. گفتم این‌ها وقف……
احمد عبداله‌زاده مهنه اشکیات ۱۳ تیر, ۱۴۰۰
دخترک چهارپنج‌ساله داشت دست در دست پدر، از باب‌الکاظم(ع) وارد حرم می‌شد. شکلاتی پیشکشش کردم. دستش را از دست پدر کشید و شکلات را گرفت. نگاهم بی‌هوا افتاد به دست دیگرش که فقط تا مچ قد کشیده بود!ا امام‌رضاجان! شما……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱ تیر, ۱۴۰۰
بعد از پاس، با هم‌کشیکم رفتیم بازار تا برای پاس بعد، شکلات جیب‌هایم را شارژ کنم. مشکل‌پسندانه از یک مغازه بیرون آمدم و شروع کردم به وررفتن با شکلات‌های مغازۀ بعدی. دوستم پرسید: «چه‌جور شکلاتی می‌خواهی؟» گفتم: «برند خاصی مدنظرم……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱ تیر, ۱۴۰۰
در گرمای ظهر تابستان، پای ایوان نقاره‌خانه به خدمت ایستاده بودم. خانمی از اهالی استهبان فارس سراغم آمد و با اصرار، تقاضای غذای حضرت کرد. به‌ش قول دادم که غذای آن روزم را تقدیمش کنم. دو ساعت بعد، دوباره به……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱ تیر, ۱۴۰۰
پاس‌بخش از اول بست شیخ طوسی می‌آمد و با مسئولِ پشت بی‌سیم چانه می‌زد. جلوی کتابخانه که به‌م رسید، نگاهش مثل همیشه نبود. با شک نگاهم می‌کرد. لابد مشکوک می‌زدم! خوب که در چهره‌ام دقیق شد، با خیال راحت اعلام……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات ۱ تیر, ۱۴۰۰
در بست شیخ بهایی، کفشداری ۱۳، به خدمت ایستاده بودم. پیرمردی مشهدی از زیارت فارغ شده بود و می‌خواست به خانه برود. چند کلمه‌ای هم‌کلام شدیم که تا رسیدن صندلی چرخدار، حوصله‌اش سر نرود. چند دقیقه‌ای گذشت و از ویلچر……
