بس قیمه!

الحق که قورمه‌سبزی نماد آشپزی ایرانی است.

از مهمان‌سرای حضرت بیرون آمدم. خانم زائر عراقی غذایش را از مهمان‌سرا گرفته بود. به من که رسید، چیزی گفت شبیه «مِرِق‌سبزی»! اول فکر کردم می‌گوید مرغ با سبزی. بعد دستم آمد که منظورش قورمه‌سبزی است. گمان می‌کرد من کاره‌ای در مهمان‌سرا هستم! دوسه بار اصرار کرد:

ـ ممکن تبدیل؟ [می‌شود به‌جای این غذا، قورمه‌سبزی به‌مان بدهی؟]

ـ ماکو قورمه‌سبزی! بس قیمه! [قورمه‌سبزی نیست. فقط قیمه هست.]

ـ ها! بس قیمه!

۹ آذر ۱۴۰۰

پی‌نوشت: به‌گفتۀ یکی از دوستان عربی‌دان، «مَرَق» یعنی خورش. پس «مرق سبزی» یعنی خورش سبزی یا همان قورمه‌سبزی.