شخصیت

بعد از پاس، با هم‌کشیکم رفتیم بازار تا برای پاس بعد، شکلات جیب‌هایم را شارژ کنم.

مشکل‌پسندانه از یک مغازه بیرون آمدم و شروع کردم به وررفتن با شکلات‌های مغازۀ بعدی.

دوستم پرسید: «چه‌جور شکلاتی می‌خواهی؟»

گفتم: «برند خاصی مدنظرم نیست. معیارهای خاص خودم را دارم. به‌نظر من شکلاتی که دست زائر می‌دهی، باید «شخصیت» داشته باشد.»

حقیقتاً از جملۀ خودم بسی خوشم آمد!

۲۵ خرداد ۱۴۰۰

در همین حال‌وهوا: چند تُن توفیق!