هدایت و ضلالت
جولای 14, 2010 در 18:10 توسط احمد عبداله‌زاده مهنه
این هفته در حرم آقا علی‌بن‌موسی‌الرضا علیهماالسلام میزبان خانوادهای هندی بودم که حالا مقیم استرالیا شدهند. نکتۀ جالبی که خودم هم خبر نداشتم، این بود که محمد حنیف بسمی و فوزیه، پدر و مادر خانواده، قبلاً سنی بودهن و به لطف خدا به مکتب اهل‌بیت(ع) هدایت شدهن.
آخر خدمت داشتم با یکی از دوستان دربارۀ این خانوادۀ هدایت‌شده صحبت می‌کردم. اون هم از خاطرۀ برخورد با جوونی گفت که به قول خودش پیرو فلان مکتب بوده و «پیر»شون فلانیه و در همین حرم امام‌رضا(ع) چالش کردهن. جوون می‌گفته: «ما هم مثل شما هستیم و دوازده امام رو قبول داریم. فقط اذان ما پنج دقیقه زودتر از اذان شماست! درضمن، از همۀ مکروهات پرهیز می‌کنیم. زنهامون باید پوشیه بزنن. لباس آستین‌کوتاه نمی‌پوشیم و… .»
به اون دوست توضیح دادم که با توجه به اصطلاح «پیر» و این عقاید بدعتآلود، اون جوون عضو فرقهای با گرایش‌های صوفیانه بوده که به قول خودشون، عقاید و اعمالشون هیچ فرقی با تعالیم شیعه نداره؛ ولی کلی فرق داره!
توی ذهنم اون خانوادۀ هدایت‌شده و این جوون گمراه رو کنار هم گذاشتم و به این فکر می‌کردم که زیارت اون خانواده ان‌شاء‌الله قبوله و ذخیرۀ آخرت و مایۀ برکتشون در دنیا؛ ولی زیارت این آدم نفهم و گمراه چه‌بسا هیچ دردی ازش دوا نمی‌کنه!
