احمد عبداله‌زاده مهنه 
همه‌چیات 
13 دسامبر, 2020
پای ایوان نقاره‌خانه داشتم جمعۀ خادمانه‌ام را به شب پیوند می‌زدم. در میانۀ نقارۀ عصرگاهی، دو جوان‌مرد جویا سراغم آمدند و پرسیدند: «فلسفۀ این نقاره‌زدن چیست؟» توضیح دادم: «علاوه بر شب و روزهای شادی و هنگام شفاگرفتن بیماران، هر روز……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات 2 می, 2020
صندوق قرض‌الحسنه‌ای که قرار بود بر زخم گوشیِ دزدیده‌شده‌ام مرهمی بگذارد، نزدیک حرم بود. از کار صندوق که فارغ شدم، گفتم بروم در نزدیک‌ترین نقطۀ ممکن، سلامی به حضرت بدهم؛ به‌ویژه ازطرف حاج‌آقای صندوق‌دار و آن دوست صندوق‌دان: هم‌کشیکی که……
احمد عبداله‌زاده مهنه همه‌چیات 28 ژوئن, 2019
آخرین پاس اولین کشیک تابستان ۱۳۹۸ را در بست شیخ حر عاملی می‌گذراندم. مادر سال‌داری به‌طرفم آمد. از مرزنشین‌های دورافتادۀ خراسان. شروع کرد به درددل. لابه‌لای حرف‌هایش چند بار به خادمان حضرت ابراز محبت کرد. ازجمله با این جمله، که……
احمد عبداله‌زاده مهنه نوروزیات 24 مارس, 2015
بعد از کشیک فوق‌العادۀ سال‌تحویل ۱۳۹۴، داشتم با چای خوش‌طعم حضرت خستگی درمی‌کردم که نوایی خراسانی نگاهم را متوجه تلویزیون آسایشگاه کرد. چشمم در قاب جعبۀ جادو به صحن‌وسرای امام‌رضا علیه‌السلام افتاد و عجیب اینکه دلم هوای حرم کرد. گاهی……