خیلی نرم

همه باید در حرم امام‌رضا علیه‌السلام نرم باشند؛ خیلی نرم. چه رفتار و گفتار خادم‌ها، چه چوب‌پرشان. 

قبل از کشیک فوق‌العادۀ روز پیش از میلاد امام‌رضا علیه‌السلام، رفتم برای خودم چوب‌پر خریدم. هم دم عید، چوب‌پر نو دستم می‌گرفتم و هم مال خودم بود تا روزی که خواستند «در قبر»م «نشانی ز حرم بگذار»ند، از اموال وقفی حرم نباشد.

حالا چوب‌پرم علاوه بر کمک‌رسانی در خدمت، اسباب‌بازی برادرزاده‌ام پارسا هم شده. ساعت ۱:۴۵ بامداد، پارسای سه‌ساله که با هیچ ترفندی نمی‌شود خواباندش، ناگهان فیلش یاد هندوستان کرد؛ ولی کلمۀ چوب‌پر را بلد نبود. دست‌هایش را مثل حرکت چوب‌پرانۀ خادم‌ها در هوا تکان داد و پرسید: «کو اونِ حَرمِت این‌جوری می‌کنی خیلی نرمه؟»

• کبوتر حرم