شیرینی!

بازهم شب عید میلاد. بازهم رواق امام‌خمینی(ره) و لذت خم‌شدن در برابر زائران امام‌رضا علیه‌السلام. نشسته بودیم تا نماز عشا تمام شود و شیرینی شب میلاد امام‌حسین علیه‌السلام را بین زائران توزیع کنیم.

دکتر، یکی از هم‌کشیک‌ها، با حالتی خیلی جدی به‌م گفت: «شیرینی بخور.»

ـ نمی‌خورم.

ـ چرا؟

ـ می‌ترسم زائری ببیند و بگوید: «بفرما! شیرینی‌ها را خودشان می‌خورند!»

ـ خب وقتی رفتند سجده بخور!

جواب دکتر دندان‌شکن بود و نمی‌شد کاریش کرد! هم‌زمان با سجدۀ زائران، شیرینی را به دهان گذاشتم که دکتر گفت: «از شانس بد ما، سجده‌هاشان هم کوتاه است! زود بلند می‌شوند! آدم نمی‌تواند با خیال راحت بخورد!»