پابوس
اکتبر 8, 2012 در 11:35 توسط احمد عبدالهزاده مهنه
دستم را کشیدم تا لبهای ارادتمند پیرمرد زائر که به بوسهباران ضریح امامرضا علیهالسلام متبرک بود، آلودۀ بوسه بر دست گنهکار من نشود. پیرمرد با نهایت اخلاص، ارادت خود را ابراز کرد و رفت. اشک در چشمانم حلقه زد و با خودم گفتم: «پابوس چه عبارت قشنگی است برای توصیف زیارت امامرضا(ع)! وقتی زائران برای دستبوسی نوکر ناقابلی از خیل خادمان حریم آقایشان خم میشوند، برای خود آقا باید از همان پابوس حرف زد. پابوس چه عبارت قشنگی است!»